Pero, sabedes que? Estame comezando a pasar esta sensación porque vexo que pouco a pouco os meus queridos amigos (vós) ides vindo e consultando libros, xogando cos meus xoguetes e disfrutando a metro e medio de distancia.
Foi por iso que decidín reunir ao meu gran equipo de voluntariado para que axudase nunha labor moi importante! Ante a miña chamada acudiron como raios, e aínda que llelo tiven que contar por quendas e repartir o traballo con máis distancia que nunca, esa separación non impediu que construísen unha selección dos contos que máis axeitados lle pareceron para que todas e todos nos deixemos levar por eses marabillosos camiños que nos leva a nosa imaxinación a medida que imos avanzando nas miles de historias que nos relatan os contos.
Pero creo que é mellor que volo conten eles mesmos/as:
E aquí unhas fotos para ir abrindo boca:
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Lembramos aos usuarios do blogue que para publicar un comentario hai que ter en conta que debemos utilizar un vocabulario e ortografía axeitados e sempre co debido respecto. Non se aceptarán comentarios que sexan faltas de respecto ou conteñan vocabulario indebido.